The Battle Arena

Toph was snachts uit haar huis ontsnapt en nu stond ze in de ring van een aarde battle arena. Toph zag er nu anders uit. Haar pony hing nu in plukken voor haar ogen en ze had een simpele band in haar haar. Ook had ze geel met groene kleding aan. Haar voeten waren bloot al had ze er wel soort open schoentje er over heen. Tegen over haar stond een andere man genaamd 'de beuker'. Zei zelf noemde 'de blinde bandiet'. In het midden van hen stond een andere man. ''in de linkse hoek, de beuker!'' riep de man en een paar mensen begonnen te juichen. ''en in de andere hoek de blinde bandiet!'' riep de man daarna en Toph hield haar armen even in de lucht waarna je ook weer wat mensen hoorde juichen. Daarna richtte ze haar hoofd weer op de beuker en haar blik was strak. ''het gevecht begint!'' riep de man dan en die sprong daarna omhoog waarna hij op een verhoogd blok ging staan en naar beneden naar Toph en De beuker keek. De beuker begon de aanval met een blok en Toph hield die simpel tegen met een ander blok. En zo begon het gevecht.

Katinka was tot midden in de nacht in de tuin gebleven zonder opgemerkt te worden. Toen ze net bijna in slaap viel zag ze het meisje maar ze zag er helemaal anders uit. Ze volgde haar tot aan de battle arena . Met verbaazde ogen keek ze naar de arena. Ze moest en zal binnen geraken. Ze kamde haar haar even en ging door de poort waar een paar bewaakers stonden. "Eum...sorry ik heb geen kaartje maar mijn vader zit binnen en als ik niet kom opdagen , komt hij me zelf halen en steek ik de schuld op jullie. En dat is pijnlijk weet u!" Ze liegde zich te pleter maar dat was het wel waard .Toen ze binnen was zag ze het meisje tegenover een grote enge man. Katinka slikte en keek een beetje bang afwachten naar het meisje. Ze was toch een teder meisje? Of niet?

Ikuto zat wat verderop geïnteresseert naar het gevecht te zien. Hij had niet door dat dat Toph was. Hij grijnsde, hij was wel fan van de blinde bandiet, ze was goed. Hij juichte even voor haar en hij keek toen naar het meisje dat binnenkwam. Hij zuchtte en keek toen weer naar het gevecht.

Toph sloeg haar armen over elkaar en grijnsde. ''heb je niet meer in huis beukertje?!'' riep ze bot naar hem en ze grijnsde breed. Het gezicht van de beuker betrok en hij balde zijn vuisten. ''ik zal jou eens..'' gromde hij en hij stuurde nu allemaal blokken op Toph af. Via de grond had Toph precies gevoeld wat de beuker zou doen en ze spreidde haar armen. Vier stijle platen kwamen uit de grond en vormde zich om Toph heen. De blokken knalde tegen de platen aan en Toph liet de platen op de beuker af gaan. De beuker keek verbaasd op en een plaat knalde tegen hem aan waardoor hij bijna uit de ring vloog. Gelukkig wist hij zich nog in de ring te houden en hij keek weer strak naar Toph. Toph grijnsde breed en stak vervolgens haar tong een keer naar hem uit. Daardoor werd de beuker nog nijdiger.

Ikuto grijnsde en wou haast gaan roepen. Hij was een echte fan, die hard fan om het zo te noemen. Hij grijnsde en keek hoe Toph de aanval van de beuker met gemak tegenhield. Hij kruistte zijn armen en zag dat de beuker zijn gedult begon te verliezen. Met zo'n mensen kon hij plezier beleven tijdens gevechten, ze werden kwaad en deden zo domme dingen.

De beuker maakte weer een beweging en wou de volgende aanval in zetten, maar natuurlijk voelde Toph weer aan wat hij wou doen en ineens schoten er voor de beuker in de vorm van buizen blokken uit de grond en de beuker werd zo de ring uit gegooit. ''en de winnaar is de blinde bandiet!!'' riep de omroeper en een aantal mensen begonnen te juichen. Toph spreidde haar armen grijnzend. ''laten we het nu wat spannender maken..'' zei de omroeper ineens. Toph liet haar armen zakken en ze draaide haar gezicht met gefronste wenkbrauwen richting de omroeper. Ineens kwamer er nog vijf mannen de ring op. Toph ging tegenover hen staan en ze grijnsde breed. ''denk maar niet dat ik jullie laat winnen'' zei ze droogjes tegen hen. De vijf grijnsde allemaal, allemaal denkend dat ze die blinde bandiet wel even aan konden.

Katinka ging de arena binnen. Ze zag de jongen die ze in de tuin had zien weg gaan. Ze ging naast hem zitten en keek eens rond en zei "heey... alles goed?" Ze twijfelde een beetje want ze wist niet zeker of de jongen ging reageren. "wat is je naam?" zei ze een beetje verlegen. een tijdje later zat ze met haar vingers te spelen . Ze wist niet zomaar iets te zeggen dus verzon ze iets. "Ze is super goed , niet? Ik ben niet zo goed als haar maar kan best al iemand van zijn formaat aan. Maar 1 ding snap ik niet..."

"ja hoor met jouw?"zei Ikuto rustig en hij keek naar Katinka. "Ikuto Tsukiyomi"stelde hij zich voor, hij bleef zo beleefd. Hij keek haar aan, recht in haar ogen "wat snap je niet dan? Ze is blind maar ze voelt de grond en zo kan ze aanvoelen wat haar tegenstander doet, was dat je vraag?". Zijn staart zwiepte heen en weer, langzaam en met een ritme in.

"Ik snap niet dat dat meisje is van de famillie bei fong!Ze kon toch alleen basis oefeningen?" Katinka bleef rustig zitten en keek naar het gevecht. Toen ze teug naar Ikuto keek keek ze ook diep in zijn ogen . Ze voelde zich presies of hij Ikuto al jaren door kende . Ze wachtte geduldig op het andwoord van hem.

"Toph? ik denk dat ze meer dan alleen basisgevechtsoefeningen kan hoor"zei Ikuto terwijl hij rustig naar Katinka keek. Hij dacht even aan zijn ouders maar hij schudde even zijn hoofd en hij keek weer naar Katinka "mag ik jouw naam weten?"

Toph wachtte af op de aanval en ineens stuurde de vijf allemaal tegelijk een aanval op haar af. Toph liet weer platen uit de grond komen die zich om haar heen vormde. Een plaat brak door een scherpe en grote rots en Toph sprong snel omhoog voor dat de plaat op haar viel. Toen ze weer op de grond kwam liet ze een stofwolk tevoorschijn komen zodat zij en de mannen niet meer zicht baar waren. Een tijdje bleef het stil maar daarna vloog er ineens een man uit de stofwolk die buiten de ring viel. Daarna volgde er nog drie. En na een tijdje knalde ook de vijfde de ring uit. De stofwolk verdween daarna en Toph keek emotieloos voor zich uit. Opeens verscheen er een grote grijns op haar gezicht en ze gooide haar armen in de lucht. Luid gejuich vulde de arena door de fans van de blinde bandiet en de omroeper sprong naar beneden met een riem. Toph deed de riem om. Dit was het bewijs dat ze een kampioen was. Ze gooide haar armen dan ook nog eens in de lucht en grijnsde tevreden.

"Ik? Ik ben Katinka!" Zei ze vrolijk. Ze keek hoe Toph het gevecht met handen op haar rug won. Ze juichten luid en glimlachte hard. Ze keek naar Ikuto en bloosde een beetje. "Eum... hihi..." Ze wou zich niet voor schud zetten niet dat ze dat deed hoor. "Ze is kampioen. Misschien moeten we haar aandacht trekken, dan kun we misschien echte vrienden worden."

"hoeft niet"zei Ikuto langzaam en hij keek naar Toph die haar overwinning aan het vieren was, zo te zien. "ze heeft het druk, dus laat dat maar". Hij glimlachtte eens een beetje en hij porde Katinka "waarom zo rood meissie? net een tomaat". Hij lachtte eens.

Toph liet haar armen vervolgens weer zakken en liep toen naar de trap waar ze naar beneden zou gaan. Ze zou best langer hier willen zijn, maar hellaas kon dat niet. Ze dacht eens aan Ikuto. Hij kon gaan en staan waar hij wou. Had zij maar zo'n leven. Doen wat je wil, niemand die je baas is. Ze zuchtte eens diep en ze liep de trap af. Ze maakte een opening in de muur en stapte naar binnen waarna ze het achter zich weer sloot en ze liep door een gang. Ze kwam uiteindelijk weer buiten en ze richtte haar gezicht naar de lucht. Iedereen zat nog binnen en dus was het buiten lekker rustig.

Ikuto zag Toph naar buiten gaan en hij sprong haar achterna. Hij legde zijn hand op haar schouder "goed gevochten Toph"zei hij vriendelijk en hij glimlachtte "je bent geniaal". Hij lachtte even en grijnsde daarna even na.

Toph voelde trillingen, er kwam iemand aan. Ze voelde dat diegene dan ook vlak bij haar kwam en vervolgens voelde ze de hand op haar schouder en hoorde ze de stem van Ikuto. Ze draaide zich om en haar gezicht stond naar de zijne gericht. ''hé sprinkhaan'' zei ze en ze gaf een stomp tegen zijn arm. ''en tuurlijk was dat geniaal'' zei ze met een grijnsje. Ze zuchtte toen eens diep. Ze moest er echt aan geloven dat ze zo maar weer terug moest.

Katinka ging achter Ikuto aan."Wacht op mij !" Ze ging hem achter na en zag hoe hij een komplement aan toph gaf. " Hallo toph... Ik ben Katinka." stelde ze zich voor. "je bent echt heel goed in de aardkunsten!" Ze keek naar Ikuto en glimlachte.

Ikuto keek om naar Katinka en glimlachtte even beleefd. Hij keek toen naar Toph "ik zal maar weggaan zeker?". hij bleef erg beleefd, hij werd haast nooit kwaad. Hij bracht zijn hoofd naar Toph's oor en zei daarin zachtjes "ik duim voor je blinde bandiet, ik ben je grootste fan"

Toph voelde nog een trilling en hoorde vervolgens een meisjes stem. Toph draaide haar hoofd richting het meisje dat Katinka scheen te heten. Droog trok ze een wenkbrauw op. ''hoi.. en hoe weet jij mijn naam'' vroeg Toph bot en ze ging recht voor het meisje staan met een strakke blik. Ze was misschien een klein meisje, maar ze was erg hard. Ineens hoorde ze de woorden van Ikuto in haar oor en ze had zijn andere woorden daarvoor ook gehoord. ''je hoeft niet weg hoor, als je weg gaat moet ik me weer vervelen'' zei ze droog en ze zuchtte eens diep.

"Ik ben Katinka"zei ze weer . "En ik weet je naam omdat Ikutoo dat zei tegen mij" Ze glimlachte naar toph maar zij keek met een strak gezicht naar haar. Waarom wist ze niet. Misschien vertrouwde ze haar niet zo goed of zo. Ze keek terug naar Ikuto en zei gigelend : "Ja , Ikuto , blijf toch gewoon!"

"heu ja zo ongeveer"zei Ikuto terwijl hij naar Toph keek. Hij zette zich neer op een zelfgevormde steen en hij grijnsde even. Hij zwiepte met zijn staart en glimlachtte even droogjes naar beiden. Hij kruistte zijn armen en keek beiden afwachtend aan, van wat ze zouden zeggen.

''zeg je hoeft niet in herhaling te vallen'' zei Toph weer bot tegen Katinka. Toph was altijd bot in het begin. Ze draaide zich vervolgens om en trapte eens op de grond. Een blok schoot uit de grond en Toph ging vervolgens op het blok zitten en sloeg haar armen over elkaar heen. Ze trok een wenkbrauw op en snoof eens. ''en wat gaan we doen?'' vroeg ze omdat er een stilte leek uit te breken.

Katinka wist niet veel te zeggen. Ze besloot dezelvde vraag die Toph heeft gevraagt terug te stellen. "eum... en waar gaan we nu naartoe om die overwinning te vieren?" Ze keek naar Ikuto en bloosde plotseling heel hard. Ze had het een beetje warm en wou naar buiten. "Gaan we misschien naar buiten ? Ik heb het benauwt!" Katinka durvde niet meer recht in het gezicht van Ikuto te kijken. Gelukkig viel dat niet zo hard op.

Ikuto trok een wenkbrauw omhoog toen Katinka nog roder zag dan een pasgeplukte kers. Hij rolde even onopgemerkt met zijn ogen en hij keek toen naar Toph "we zijn buiten Katinka". Hij zuchtte even diep.

Toph had haar hoofd droog richting Katinka gericht. ''heb jij geen hersens ofzo?'' vroeg Toph droog en ze snoof eens. Ze vond het best vaag hoe die Katinka was en ze stond dan ook weer op. Ze liet het blok weer in de grond zakken en ze schopte tegen een steentje. Ze verveelde zich en dat kon je goed aan haar merken.