The Battle Arena

"eum... Ik weet het niet zeker maar misschien ben ik diegene die weg moet gaan." Ze keek bedroeft naar beneden en wandelde weg . Stap voor stap . Een afstandje verder deed ze haar armen omhoog en er kwam een aardblok tegen haar waardoor ze een sprong maakte die sneller ging dan gewoon te wandelen.Ze wist niet zeker of iemand haar zou tegen houdde.

Ineens stond er een meisje met zwarte haren, gekleed in rode gewaden en de schaduwen van de arena, in de buurt van waar een van de meisjes wegliep.
"Wat saai, een theekransje en er gaat nu al iemand weg..." Zei ze verveerd zoals gewoonlijk, met haar rug naar de groep gekeerd, zonder een van hen aan te kijken.

"boeiend" zei Ikuto droog en hij sprong voor Katinka neer en hij zette zich op het blok neer. Hij keek haar even droog aan "waar dacht je heen te gaan?". Hij kruistte zijn armen en grijnsde even naar Katinka. Hij stond recht en porde Katinka in haar zij.

Katinka zuchtte diep. "Eum... Ik moest nog ergens heen." Normaal gezien kan Katinka heel goed liegen maar dit keer zag je het best goed. "oke oke sorry, Ik kan er niet goed tegen als iemand me af zit te blaffen. Ze liep terug samen met Ikuto naar Toph . Toen ze een ander meisje met een lang rood gewaad zag , trok ze een oog van 'wie is dat' . Ze keek naar Ikuto en vroeg "Wie is dat? Ken je haar?" Ze werdt een beetje jaloers .

Ikuto trok zijn wenkbrauw omhoog "nee ik ken haar niet". Hij keek naar Mai, een beetje droog. Hij zuchtte even en keek toen weer naar Katinka "je liegt dat je weg moet, en ik hou niet van leugenaars.". Hij kruistte zijn armen

Toph voelde hoe de trillingen van Katinka weg zakte. Ze liep dus van hen weg. Toph zuchtte eens en had vervolgens andere trillingen gevoeld. Er was hier nog iemand. Toph draaide haar hoofd even opzij alsof ze in het rond keek en vervolgens weer alsof ze voor zich uit keek. Ze begon zich behoorlijk te vervelen en ze trapte weer eens tegen een steentje. Misschien moest ze maar gewoon weg gaan.

Ikuto gromde en keek toen naar Katinka "waarom ben je niet gewild?". Hij rekte zich eens en keek even naar Toph "Toph blijf nog even!"riep hij tegen haar. Hij keek weer naar Katinka en knuffelde haar vriendschappelijk.

"Ik ben best wel gewilt hoor alleen niet door Toph , snap je?".Haar hoofd zakte naar beneden.Toen ze de armen van Ikuto om haar heen voelde was ze echt verbaast ! "Eum... dit is een raar moment om een knuffel te geven ." Ze keek verlieft naar Ikuto maar gelukkig (volgens haar dan) valde het niet op. ze waren terug bij Toph gaan staan.

Toph hoorde de woorden van Ikuto en merkte dat ze terug bij haar kwamen staan. ''waarom zou ik niet gaan? Jullie zijn toch alleen maar aan het kleffen.. wat moet ik hier dan nog..?'' vroeg ze droog met een zucht en snoof eens. Haar gezicht was toen naar de grond gericht.

"hey komaan"zei Ikuto en hij omarmde Toph ook eens vriendschappelijk "ik gaf haar alleen maar en knuffel en nu geef ik er jou ook eentje". Hij glimlachtte eens vriendelijk naar beiden en hij merkte heus wel op dat Katinka op hem was.

Toph hoorde zijn woorden en ze sloeg haar armen over elkaar heen. Ze snoof eens en keek verbaasd toen hij haar ook ineens een knuffel gaf. Ze duwde hem dan ook weg. ''zo is het wel weer genoeg sprinkhaantje'' zei ze droogjes en ze grinnikte even waarna ze hem nog een stomp tegen zijn arm gaf. ''nou gaan we nog iets doen, of gaan jullie hier een beetje een thee kransje staan houden?'' vroeg Toph met een grijns.

Katinka keekk naar Toph. "Ja dat was vriendschappelijk bedoeld ." Ze keek een beetje heel blij naar Ikuto. "Mag ik die riem of wat dat ook is eens zien ?" vroeg ze aan Toph . "Ik vind het weel mooi. " Plots kwam dat mai weer in zicht . "Kom er gezelig bij staan." Ze grinikte is en keek terug naar de grond . Toen ze de vraag van Toph hoorde zei ze plots . "we kunnen ... als jullie dat willen ... naar de slangenpas gaan... ."

"goh wat wil jij doen dan?"zei Ikuto droogjes en hij keek beiden aan. Hij kruistte zijn armen en hij geeuwde eens "ik verveel me". Hij zwiepte met zijn staart heen en weer en hij bewoog met zijn oortjes heen en weer.

Toph draaide haar hoofd richting Katinka. ''als je het niet erg vind dan hou ik hem liever om'' zei Toph droog. Ze hoorde toen wat Katinka vervolgens voor stelde. ''wat?!'' riep ze verbaasd. ''ten eerste, ik kan het aarderrijk niet zomaar uit, en ten tweede, het is wel in de vuurnatie gebied hoor, alhoewel dan heb ik teminste wel wat leuks te doen'' zei Toph met toen ineens een brede grijns op haar gezicht.

"Wat romantisch... Eerst voelt de een zich buitengesloten, en nu zijn jullie tortelduifjes de andere aan het buitensluiten..." Zei Mai verveeld, nog steeds met haar rug naar de groep gekeerd.
Ze draaide zich langzaam om maar bleef tegen de muur aanleunen. "Is het theekransje eindelijk voorbij? Ik viel bijna in slaap..." Zei ze zacht, maar toch duidelijk hoorbaar voor de drie anderen, wat ook de bedoeling was.
"Dus, zijn jullie uitgekeuveld?" Vroeg ze en keek Ikuto en Katinka vool walging aan, al dat loveydovey gedoe werd haar iets te veel.

Ikuto geeuwde eens "we blijven beter hier". Hij grijnsde en ging onopgemerkt dichter bij Toph staan. Hij vertrouwde die Mai niet en zijn oren stonden dan ook rectovereind en zijn kattenstaart zwiepte onrustig heen en weer. "en het is vriendschappelijk gedoe mevrouw"zei hij en hij draaide zich om. Hij had geroken dat ze van de vuurnatie was.

"Mevrouw?" Zei Mai lichtelijk verbaasd, en kwam nu voor de eerste keer uit de schaduwen. "Mevrouw??" Herhaalde ze, nu met nog meer ongeloof in haar stem.
"Volgens mij ben jij toch wel wat ouder als ik.... Dus noem me alsjeblieft geen Mevrouw..." Zei Mai weer met haar gebruikelijke verveelde stem.
"Bang?" Vroeg ze toen ze de oren van Ikuto naar achteren geslagen zag, zoals dat ook bij vleerkatten was als ze bang waren. "Toch niet voor mij he?"
"Nou goed dan, ik zal mij ontwapenen...." Zei ze, en deed haar armbanden die vol met mesjes zaten af, haar pols-lanceermechanisme, haalde alle mesjes uit haar zakken, en ze liet ze een voor een, duidelijk zichtbaar, op de grond vallen.
Nou ja, bijna allemaal dan, ze hield een mesje in haar mouw verborgen, voor het geval dat deze aardemensen ineens aggressief werden.

Katinka werdt boos op die mai. Ze irriteerde haar een beetje . "gaan we naar de slangenpas of niet?" Ze keek naar Ikuto hoe hij reagerde op de opmerking die mai maakte . Zou hij zeggen dat dat niet zowas of zou hij haar nergeren?

Toph hoorde de stem van het onbekende meisje en ze sloeg haar armen weer over elkaar heen. ''en wie mag jij wel niet zijn miss droogheid?'' vroeg Toph droog. Ze hoorde vervolgens het zachtte getik van Mesjes op de grond. Ze merkte ook dat Ikuto wat dichter bij haar was komen staan. Alsof hij haar wou beschermen ofzo. En dat irriteerde haar een beetje. Ze kon zich prima zelf verdedigen mocht er wel iets gebeuren. Toph voelde vervolgens ook dat Mai nog een mesje achter hield. ''als je je wapens laat zien, laat dan ook gelijk alles zien'' zei Toph droog tegen Mai.

"Aha.... Missdroogheid, die is nieuw, de meesten noemen mij Mai, maar miss droogheid is ook goed, het is... vernieuwend..." Zei ze dit keer met extra verveeldheid in haar stem.
"Ow, sorry, deze was ik vast vergeten...." Zei ze droog tengen Toph terwijl ze met het mesje, dat ze nu uit haar mouw haalde, speelde tussen haar vingers.
"Als je het niet erg vind, houd ik die nog even op zak, voor het geval iemand herrie komt schoppen..." Zei ze en lied deze, duidelijk zichtbaar voor de anderen, weer in haar mouw glijden.
"Wees blij dat ik niet meer zo zwaar bewapend ben als normaal..." Zei het vuurnatie meisje, wijzend op de kleine berg mesjes en stalen pinnetjes op de grond.

Katinka zuchte nog een keer diep.
"Is dat idioot gekibbel bijna voorbij?"Riep ze uiteindelijk uit. Ze kon er niet meer tegen .
"Moet je niet bij de vuurnatie zijn of zo ?" Ze wou niet vechten maar die droogheid van Mai was echt vervelend!
Ze wist ook niet wat dat meisje allemaal in haar mars had. Ze zag dat hoopje messen liggen . "Ik verveel me!!" zei ze overtuigend. "Toph en Ikuto , willen jullie mijn vraag beandwoorden austublief?
Gaan we naar de sslangenpas tegen slangen vechten of blijven we hier saaitjes staan?"

Ineens gleed de muur waar Mai tegenaan leunde naar onderen waardoor Mai uit balans raakte en achterover viel, en ontstond er zo een doorgang waar een woeste Beuker uit tevoorschijn kwam.
"Beuker kwaad, beuker wil riem terug!" Riep deze onbeschofte in een paar groene kladden gekleedde man woest terwijl hij zijn hoofd als een woeste hond in het rond gooiede, op zoek naar de blinde bandiet.
Mai stond snel weer op en klopte haar kleren af, die nu helemaal stoffig en vies waren, en liep daarna langzaam naar de Beuker toe. "Beuker dus? ombeschofte man..." Zei ze terwijl de Beuker op Toph afstormde.
Ineens zette ze zich af en rende op hoge snelheid op de Beuker af, waarna ze deze een snelle stomp in zijn maag gaf, maar daarvandeinsde hij hiet terug.....

Toph draaide haar hoofd richting Katinka. ''ik heb je al een antwoord gegeven, doe het daar maar mee'' zei Toph bot tegen haar. Ineens voelde Toph de trillingen van de muur die omlaag ging en vervolgens hoorde ze de kwade stem van de beuker. Toph voelde ook wat Mai deed bij de beuker maar die leek niet terug te deinsen. Ondanks dat de beuker zo kwaad was, was Toph nou niet bepaald bang. ''ow dus je wilt deze?'' vroeg Toph en ze wees naar de riem om haar middel. ''jammer maar die krijg je niet'' zei Toph daarna droog en ze liet ineens een muurtje voor de beuker omhoog schieten waardoor de beuker er vol op tegenop liep.

Toen die rot beuker voor de neus stond van Katinka stond. Werd ze nog kwader dan ze al was. Ze hielp Mai mee ook al wist ze best dat ze dat alleen kon. "Eindelijk wat actie!" zei ze droogjes. Ze tilde een rotsblok uit de grond en duwde het op hem af . Het was raak maar verwonde hem niet heel erg , toch zag je wel een schrametje zitten en keek vechtlustig naar de beuker en zei "Beukertje krijgt riempje niet. Riempje niet van beukertje!" Ze lachtte een beetje en deed een beetje onaardig. Terwijl ze eigenlijk niet zo was. ze draaide zich een keer om en deed haar arm schuin naar boven zodat er een rots naar de beuker kwam.

Mai zag dat Toph begon te aardsturen dus kon ze de muur ontwijken en ze gebruikte deze nu als afzetje om hoog de lucht in te springen.
Met een sierlijke bog landde ze bovenop de Beuker en duwde deze nu tegen de muur aan, terwijl ze haar mesje dat ze nu uit haar mouw haalde in zijn hand zette.
Ze sprong van hem af en landde naast al haar mesjes, waarna ze langzaam de armbanden met mesjes weer omdeed, en toen droog naar de rest keek.
"Ik word misselijk van al die kleurtjes van je..." Zei ze droog en wierp drie mesjes uit haar armbanden, die de Beuker zijn lendedoekje raakten en afscheurde.
"Ugh, nu word ik echt misselijk van je, kun je niet eens rekening houden met mijn tere kinderziel!?" Vroeg ze vol walging toen ze zag dat hij eronder niks aanhad, en dus meteen haar gezicht afwendde en met haar handen bedekte.