De wind floot door de oren van Shibi, ze had net een erg vervelend leven achter de rug, en die wou ze nu terug goedmaken door naar hier te komen. Ze keek rond zich boven zich onder zich maar er was niemand te bekennen. Daarom ging ze gewoon verder, voor geval één van haar vroegere familie-leden haar achtervolgd was. Toen ze uiteindelijk bij de top van de berg was zag ze teussen de rotsen een mooi holletje liggen waar ze eventueel zou kunnen overnachten.